میان آن دشت پهناور
جایی که
فرش سبز گندم
در افق
با آبی آسمان، با ابر
یکی میشود
من
،آزاد از هر فکر
کودکی خود را
دگر بار
تجربه کردم
************
سبک بال
با دلی ناگهان چون دریا
در حقیقتی ناآشنا
بیدار؛ رویای زمانی را داشتم که
رها از سایه همیشه همراه پلید دیو
در این سرزمین کهن
شادمانه تر از همیشه
زندگی را، زنده بودن را
پاس دارم
